گوسفند می چراندم.1812سکه پیدا کردم.شماره تلفن شما را استخاره کردم خوب آمد و...

خراسان نوشت:

«ﺁﻗﺎ ﺳﻼ‌ﻡ ﻋﻠﻴﮑﻢ ﻣﻦ ﺳﻴﺪ ﺍﻣﻴﻦ ﺑﺨﺘﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺍﺭﺍﮎ ﻣﺮﮐﺰﻱ ﻧﺰﺩﻳﮏ ﺷﻬﺮ ﺍﺯﻧﺎ ﻫﺴﺘﻢ. ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﻭ ﮔﺎﻭ ﺩﺍﺭﻳﻢ، ﭼﺎﺩﺭ ﻧﺸﻴﻦ ﻫﺴﺘﻴﻢ، ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺭﻭﺯﻱ ﺣﻼ‌ﻟﻲ ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﻢ ﭼﻨﺪ ﻭﻗﺖ ﭘﻴﺶ ﻣﻦ ﻭ ﻋﻤﻮﻳﻢ ﺑﺎ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪﻫﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺗﭙﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﻭﺳﻴﻠﻪ ﻃﻼ‌ ﺩﺍﺧﻞ ﮐﻮﺯﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩﻳﻢ، ﺩﻭ ﺗﺎ ﻣﺠﺴﻤﻪ ﺑﺎ ۱۸۱۲ ﺗﺎ ﺳﮑﻪ، ﻣﺎﺩﺭ ﻣﻦ ﺳﻴﺪ ﺍﺳﺖ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺳﺘﺨﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻳﻢ، ﺧﻮﺏ ﺁﻣﺪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺁﺷﻨﺎﻳﻲ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭘﻨﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺎﭼﺎﺭﻱ ﭘﻴﺎﻡ ﺩﺍﺩﻡ ﺣﺎﻻ‌ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺣﻖ ﻣﺎ ﺑﺮﺍﺩﺭﻱ ﺑﮑﻦ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺣﺴﻴﻦ ﻗﺴﻢ ﺑﻪ ﮐﺴﻲ ﭼﻴﺰﻱ ﻧﮕﻮ ﻣﻦ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﺩﻡ ﮐﺎﺭﻡ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﺍﻥ ﺷﺎﺀﺍ... ﺧﺪﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﺑﺴﺎﺯﺩ.»ﺍﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ ﭘﻴﺎﻣﮏ ﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺗﺼﺎﺩﻓﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪﺍﻧﻲ ﺩﺭ ﻧﻘﺎﻁ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﺸﻮﺭ ﻭ ﺑﻪ ﺧﺼﻮﺹ ﻣﺸﻬﺪ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ. ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻓﺮﻳﺐ ﮐﻼ‌ﻫﺒﺮﺩﺍﺭﺍﻧﻲ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﻟﻘﺐ ﭼﻮﭘﺎﻥ ﻫﺎﻱ ﺩﺭﻭﻏﮕﻮ ﺩﺍﺩﻳﻢ، ﭼﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎﻳﻲ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﭘﻴﺎﻣﮏ ﻫﺎ ﺍﺯ ﻫﻢ ﭘﺎﺷﻴﺪﻩ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﭼﺎﺭ ﻟﻄﻤﻪ ﻫﺎﻱ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﺎﭘﺬﻳﺮﻱ ﺷﺪﻧﺪ، ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻣﺎﻟﺒﺎﺧﺘﮕﺎﻥ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻳﻢ ﻓﺮﻳﺐ ﻇﺎﻫﺮﺳﺎﺯﻱ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻟﻔﺎﻅ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﻴﺎﻣﮏ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺣﺮﺹ ﻭ ﻃﻤﻊ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻣﺎﻝ ﻭ ﻣﻨﺎﻝ، ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﻓﺮﺵ ﺯﻳﺮ ﭘﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻓﺮﻭﺧﺘﻨﺪ، ﺍﺯ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﭘﻮﻝ ﻗﺮﺽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺭﺍﻫﻲ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﻱ ﺍﺭﺍﮎ ﻭ ﭼﻬﺎﺭ ﻣﺤﺎﻝ ﻭ ﺑﺨﺘﻴﺎﺭﻱ ﺷﺪﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﻠﮑﻪ ﻃﻼ‌ﻫﺎﻱ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮐﻲ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﮐﻨﻨﺪﮔﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﮏ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﻱ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﺨﺮﻧﺪ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻭ ﺩﻳﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﻣﺒﺎﻟﻎ ﮔﺰﺍﻑ ﺑﻔﺮﻭﺷﻨﺪ! ﺍﻣﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﮐﻪ ﺳﮑﻪ ﻫﺎﻱ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻃﻼ‌ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻴﻠﻴﻮﻥ ﻫﺎ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﭘﻮﻝ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﺁﻥ ﺩﺍﺩﻧﺪ، ﺩﺭﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﮑﻪ ﻫﺎ ﺑﺮﻧﺠﻲ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺳﺮﺷﺎﻥ ﮐﻼ‌ﻩ ﮔﺸﺎﺩﻱ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ